به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، آیین فرهنگی و هنری یادمان «خونِ ایران» در راستای پاسداشت یاد قربانیان بی‌دفاع جنگ دوازده‌روزه و با هدف ترویج فرهنگ صلح، همدلی و حفظ وجدان جمعی، شامگاه چهارشنبه یکم مردادماه در موزه سینما برگزار شد.

اجرای این مراسم به عهده علی درستکاربود و پس از قرائت قرآن کریم و سرود ملی جمهوری اسلامی ایران، گروه دمامزنی آوای ساحل در محوطه موزه به اجرای قطعات سوگواری سنتی پرداختند.

در ابتدای این نشست، فاطمه محمدی مدیر موزه سینما با خوشامدگویی به حاضران در این آیین گفت:امروز به مناسبت چهلم خون عزیزان به ناحق ریخته و فرماندهان، کودکان، زنان و افراد مختلف این مرز و بوم دور هم جمع شدیم. از شما حاضرین ممنونم که برای حمایت از این عزیزان در این محفل حضور پیدا کردید.

مویدر موزه سینما عنوان کرد: ما امروز به نام انسان، به نام مردم، به نام زن به نام مظلوم و به نام انسان ایرانی که از همه جهت تحت فشار قرار گرفت، دور هم جمع شده‌ایم. انسان ایرانی که توانست با وحدت و قدرت و انسجام از این خاک دفاع کند. می‌خواهیم از زنانی بگوییم که در جنگ روایت‌ها خوش درخشیدند.

محمدی افزود: راهبری جنگ روایت‌ها به عهده هنرمندان است. در این بین نقش زنان را نباید فراموش کنیم. زنان از تاریخ صدر اسلام تاکنون نقل کننده و روایتگر ظلم و ستم‌ها بوده‌اند. امروز به مناسبت چهلم خون به ناحق ریخته عزیزان و فرماندهان و دانشمندان و کودکان این مرزوبوم دور همه جمع شده‌ایم. ان شاالله که بتوانیم قطره‌ای از این خون‌های به ناحق ریخته را جبران کنیم و راوی ایران مقتدر و منسجم باشیم.

احمد مسجد جامعی دیگر سخنران این مراسم بود. وی با اشاره به این که در طول تاریخ ایران هنرمندان همواهر پیشاپیش دل و عقل ایرانیان حرکت می‌کردند عنوان کرد:در نهانخانه دل هر ایرانی، چراغی روشن‌بخش وجود دارد است که روغن و مایه روشنایی خود را خود را از نام ایران و ایران می‌گیرد. وقتی نام ایران می‌آید دل‌ها می‌لرزد. ما برای «ایران» است که می‌خندیم و شادی می‌کنیم، گریه می‌کنیم و گاهی به روی دشمن ایران شمشیر هم می‌کشیم؛ اینها همه اتفاقاتی بود در چهل روز پیش و در جریان جنگ ۱۲ روزه رخ داد.

این نویسنده و پژوهشگر حوزه فرهنگ افزود: این موضوع ربطی به دولت‌ها هم ندارد. ملک‌الشعرای بهار قطعه معروفی دارد که مطلع آن چنین است: «ای خطه ایران مِهین،‌ای وطن من/‌ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من». به نظر می‌رسد که او این شعر را در حوادث جنگ جهانی اول و سختی‌ها و مصیبت‌هایی که برای ایرانیان رخ داد سروده است. در همین قطعه می‌گوید که تا زمانی که دشمن در این خاک هست، من آرامش نخواهم داشت. مرحوم بهار در ادامه اشاره می‌کند که اگر من بمیرم حتی یک‌کفن هم از این وطن به من نمی‌رسد، امّا آنچه مرا وادار کرده که این شعر را بگویم و این موضع را داشته باشم، دوست داشتن این سرزمین است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دردولت هشتم اظهار کرد: مرحوم پرویز مشکاتیان آهنگی روی این شعر گذاشتند که توسط زنده‌یاد ایرج بسطامی به زیبایی اجرا شد. البته برای سال‌ها از تلویزیون پخش نمی‌شد و من اخیراً دیدم که دوباره پخش شد. شکل‌گیری سرود معروف «ای ایران» با شعر مرحوم «گل‌گلاب» و صدای مرحوم بنان نیز در جریان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم به دست متفقین رقم خورد. اینها بیان حرف دل مردم بود که از زبان هنرمند ارائه می‌شد و ماندگار شد. این اشعار از نهانخانه دل ایرانیان برآمده است.

وی گفت: قطعه معروف دیگر در این زمینه، «سپیده‌دم» یا همان «ایران،‌ای سرای امید» است. قطعه‌ای که شعر آن از هوشنگ ابتهاج بود و با آهنگی از محمدرضا لطفی با صدای ستاد شجریان ماندگار شد. مرحوم ابتهاج خودش به من گفت که وقتی برا یاولین بار کاست این اثر را برای مدیران وقت رادیو برده بود نمی‌پذیرفتند، اما به فاصله کوتاهی زبتانزد مردم شد. اینها آثاری است که از نهانخانه دل ایرانیان آمده و جای خود را باز کرده است.

مسجد جامعی افزود: این همان ویژگی هنر است. هنرمندان و سینماگران ایرانی هنر را به عنوان بخشی از هویت ایرانی جلوه‌گر کردند. قبل از این اتفاقات اخیر، رئیس جمهور آمریکا سفری به کشور‌های حوزه خلیج فارس داشت و قرار بود که نام خلیج فارس مورد چالش قرار بگیرد. دیدید که چه موج عجیبی ایجاد شد. حتی نماینده ایرانی‌تبار کنگره آمریکا هم موضع گرفت

وی گفت: ایران سرزمینی است که شما در طول این تاریخ پردامنه جزگفتار نیک، پندار نیک و کردا نیک در آن نمی‌بیند. ایرانیان بر خلاف اعراب یا تمدن‌های باستانی هیچگاه بت پرست نبوده‌اند. برای همین در شاهنامه می‌بینیم که ایران مورد حمله دیوان قرار ی‌گرفت. «دیو» آن پدیده‌ای است که به سرزمین ایران حمله می‌کند و این پهلوانان هستند که به عنوان نماد مردم در برابر دیو‌ها مقاومت کرده و از این سرزمین حفاظت می‌کنند. حالا آیا ما دیو سیرت‌تر از این کسانی که به ایران حمله کردند داریم؟! اصلا قابل تصور نیست که گروهی هزاران‌کودک را بکشد و این قدر در آرامش و خونسردی باشد.

در ادامه، رائد فرید زاده رئیس سازمان سینمایی بیان کرد: درون آدمی زاد یک هیولایی نهفته شده است که در برهه‌هایی از تاریخ ظاهرا از آن فاصله گرفته است. این روز‌ها اگر کسی راجع به اسرائیل صحبت می‌کند این نیست که مسلمان‌ها با یهودیت مشکل دارند، بلکه مسلمان‌ها هیچگاه مشکلی با یهودی‌ها نداشتند.

وی تاکید کرد: نخست وزیر رژیم صهیونیستی کسی است که شیطان را به تصویر می‌کشید. فردی که دایم از جنایات هیتلر صحبت می‌کند خود یک هیتلر است. چقدر باید کودک، انسان و آدمی کشته شود و هیچ عکس العملی نداشته باشد. تقریبا شما هیچ استاد روابط امور بین‌الملل را پیدا نمی‌کنید که این جنایات را نغض حقوق بشر نداند. باید برای جهان نگران بود. شاید هنرمندان سینماگران این سرزمین قدرت این را داشته باشند، مدد بجویند و آنچه که از این مردمان در خاک غزه رخ می‌دهد به تصویر بکشند. سکوت جایز نیست و گاهی سکوت تایید آن جنایت است.

وی هویت را قابل تغییر دانست و گفت: هویت امری نیست که خیلی راحت و حاضر باشد، لذا ما دائم درحال تغییر هستیم و این در ذات ما است. در مواقعی از تاریخ وقتی جایی از ما درد می‌گیرد به یاد هویت جمعی، ملی خود می‌افتیم. باید از این اتفاق درس گرفت و به خود و مسئولمان متمرکز شویم که این اتحاد تایید شیوه و روش کار ما نیست. علی غم دلشکستگی و ناراحتی مردم و هنرمندان دلیلی ندارد برای کشور خود حضور نداشته باشند. من چیزی جز تشکر و قدردانی از آنها ندارم.

مریم معترف هنرمند بیان کرد: صحبت‌های اساسی گفته شد. نمی‌دانم بدانید یا نه به اصطلاح جزء جنگ زده‌ها هستم. همان روزی که ترامپ اعلام کرد تهران را خالی کنید. نزدیک منزل ما خانه‌ای مورد اصابت قرار گرفت. کدام قانونی می‌گوید منزل یک نظامی را مورد اصابت قرار دهید. اطراف آن منازل کودکان و زنان زندگی می‌کردند. در آن شرایط ما درحال مذاکره بودیم و این جنگ رخ داد. در هرحال هنرمندان در نشان دادن شجاعت مردم عزیزمان مقابل دشمن، در این شرایط نقش زیادی داشتند و خواهند داشت. آخرین جمله‌ام این است که بمان ایران، جاودان بمان وطنم.

انتهای پیام/

محدودیت سرویس‌دهی در خط یک متروی تهران تا جمعه